مرگ

هر از چند وقتی آدمی یکارایی میکنه یا اتفاقتی براش می افته یکسری مسایل براش زنده میشه که صرفا وقایع تلخ یا شیرین گذشته نیست

راستش چندین ساله تقریبا روزی نیست که به مرگ فکر نکنم معمولا وقت خواب این مورد بیشتر میاد تو ذهنم

خیلی وقتا برام خیلی ترسناکه اینکه 1 روزی قراره بمیرم و منو تو قبر میزارن و قراره روم خاک بریزن و بعد از چند روز اشک و زاری برای همیشه از ذهن همه میرم به این فکر میکنم من که سال هاست از دوستانم فاصله گرفتم نه اینکه من ازشون فاصله گرفته باشم نه اونا هر کدومشون رفتن سراغ کار و زندگی خودشون و نخواستن که دیگه باهم ارتباطی داشته باشیم بارهای بار بهشون زنگ زدم خواستم با عناوین مختلف از احوالشون جویا شم اما خودشون نخواستن حتی جواب تلفن هم ندادن برام سواله بعد از مرگ من آیا ممکنه سراغم بیان اگه بیان چطور میخوان حال منو بفهمن یعنی میشه...

نمیدونم کی اما 1 روز اتفاق می افته چیزی نیست که ازش بشه فرار کرد ولی خوبه از ادم چیزای خوبی به یادگار بیفته

همیشه با خودم میگم یعنی اینجور بخودم دلداری میدم همونجور که به این دنیا امدیم و چیزی ازش نفهمیدیم یهو دیدم 1 بچه 4-5 ساله هستم بهتر بگم طولانی ترین خاطراتم مربوط به 4-5 سالگیمه و قبل اون چیزی یادم نس

قطعا یه روزم مثل هنگام تولد بدون هیچ مشگلی خودمو تو 1 دنیای دیگه تصور میکنم

خیلی ادم با اعتقادی نیستم اما میدونم خدایی هست میدونم هر کس نتیجه اعمالشو میبینه حداقل تو همین دنیا 1 بخش شو میبینه بار های بار برای خودم اتفاق افتاده هم خودم کاری کردم که به روز نکشیده نتیجه شو دیدم هم اینو تو زندگی اطرافیانم بار های بار دیدم

امیدوارم فقط نتیجه اعمالو ازین دنیا به دنیای دیگه انتقال ندیم حداقلش ین دنیا فانیست اما انجا برای همیشه گریبان آدمو میگیره

# تمام زندگی رویایی است از عشق #...